Iga Świątek WALCZY o milion dolarów – mistrzyni ZASKOCZONA zasadami turnieju!

Jedenastokrotna mistrzyni turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście, dwukrotna złota medalistka olimpijska Katerina Siniakova mówi o dziwnym turnieju, który odbędzie się przed US Open. Wystąpi w nim Iga Świątek.

29-latka jest w swojej specjalności jedną z najlepszych tenisistek świata. Siniakova wygrywała turnieje gry podwójnej podczas Australian Open (2022, 2023, 2025), Roland Garros (2018, 2021, 2024), US Open (2022) oraz Wimbledonu (2018, 2022, 2024), a kilka tygodni w tym ostatnim turnieju sięgnęła także po tytuł w grze mieszanej z Holendrem Semem Verbeekiem. Jest ponadto mistrzynią olimpijską w deblu (2021) oraz mikście (2024). Mimo tych sukcesów Czeszka – w przeciwieństwie do Igi Świątek, Jannika Sinnera, Carlosa Alcaraza czy Aleksandra Zvereva – nie dostała zaproszenia do rywalizacji mikstów na tegorocznym US Open.

Turniej gry mieszanej po raz pierwszy odbędzie się 19 i 20 sierpnia, a więc w pierwszym tygodniu imprezy, jeszcze w trakcie kwalifikacji singlistów oraz singlistek. Uczestnicy będą rywalizować w nietypowym, 3-setowym formacie do czterech wygranych gemów bez przewag, a najlepsza para wzbogaci się o milion dolarów. To pięć razy więcej niż w poprzednim sezonie. Organizatorzy ogłosili już 14 z 16 duetów. Dwie ostatnie “dzikie karty” przyznają “w późniejszym terminie”. Specjaliści od gry podwójnej krytykują Amerykanów, a Jan Zieliński mówi wprost: – Nie nazywajmy tego Wielkim Szlemem.

Katerina Siniakova: Nie mam pojęcia, czekam na decyzję organizatorów. Jeśli nie dostaniemy “dzikiej karty” (Czeszka zgłosiła się w parze z Marcelo Arevalo – przyp. red.), będę zaskoczona. To mikst i jeśli nie wezmą w nim udziału czołowi debliści, trudno będzie to zrozumieć.

Jest pani w tej specjalności aktualną mistrzynią olimpijską, kilkanaście dni temu wygraliście z Samem Verbeekiem Wimbledon, a jednak nie dostała pani zaproszenia?

Nie, sama musiałam się zgłosić. Podejrzewam, że gdybym tego nie zrobiła, nikt by się mną nie przejął. To smutne. Nie rozumiem tej całej zmiany dotyczącej turnieju mikstów. Może z marketingowego punktu widzenia da się ją uzasadnić, ale patrząc na to zarówno z perspektywy poprzednich mistrzów, jak i samych deblistów, organizowanie rywalizacji o tytuł wielkoszlemowy w formie imprezy pokazowej nie jest w porządku. Nie umiem tego zrozumieć. Organizatorzy często zapewniają, że wszystko, co robią, jest dla tenisistów, ale tym razem tak nie było.

Obawia się pani, że inne turnieje wielkoszlemowe pójdą śladem US Open?
Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie. Tak przynajmniej słyszałam. Organizatorzy innych turniejów Wielkiego Szlema musieliby postąpić wbrew sobie. Australian Open już zapowiedziało, że nie pójdzie tym śladem, zwłaszcza że odbywa się już u nich United Cup, gdzie też grają miksty. Wimbledon zawsze szanował tradycję. Zagadką pozostaje Roland Garros, ale liczę, że nie pójdą drogą US Open.

Singliści, którzy nie grają zazwyczaj debla ani miksta, jak chociażby Iga Świątek, nie powinni dostawać zaproszeń na takie turnieje kosztem specjalistów od tych konkurencji?

To, co proponują organizatorzy US Open, trudno nazwać turniejem. Rywalizacja ma się przecież toczyć do czterech wygranych gemów i zamknąć w dwa dni. Co to w ogóle za turniej? Poprzedni mistrzowie musieli o taki tytuł naprawdę mocno powalczyć, trudno to nawet porównywać. Kiedy rywalizujesz w mikście do czterech gemów, wszystko może się wydarzyć. To raczej trening, jakaś pokazówka. Trudno mi się sprzeciwiać startowi takich zawodniczek, skoro warunkiem udziału w imprezie było miejsce w rankingu, ale wiadomo, że raczej nie chciałyby grać, gdyby w tym samym czasie musiały się koncentrować na singlu. Sama jestem singlistką i wiem, że debel wymaga dodatkowego wysiłku. Dla czołowych zawodniczek, które zazwyczaj go nie grają, to będzie zapewne po prostu jakiegoś rodzaju trening.

Singiel to dla każdego zawsze priorytet, czy miała pani w karierze moment, kiedy uznała, że skupi się na grze podwójnej?

Singiel zawsze był, jest i będzie priorytetem. Nie powiem oczywiście, że trzymam grę pojedynczą na najwyższej półce, a ta podwójna jest znacznie niżej, to jest dość blisko. Nie zmieniałabym niczego w swojej karierze. Dokonałam jako deblistka niemało i jestem z tego dumna. Nigdy nie powiem, że przez to, iż jest nas na korcie czwórka, takie wyniki znaczą mniej.

Debel z pewnością pomógł pani jednak ustabilizować budżet?
Tak, trudno zaprzeczyć. Kiedy zastanawiałam się, czy nie skupić się na singlu, ten czynnik miał znaczenie. Sukcesy w deblu wiele mi ułatwiły, bo dzięki temu mogę zarabiać na poziomie czołowej “dwudziestki” rankingu singlistek (Siniakova jak dotąd podniosła w karierze z kortu 14,5 mln dolarów, a np. starsza o dwa lata, czwarta dziś na świecie Jessica Pegula – 18,6 mln – przyp. red.). Robimy to, co kochamy, ale na końcu trzeba pamiętać, że tenis to wciąż praca.

Na pewno jako deblistki nie cieszymy się taką popularnością jak czołowe singlistki, ale to mi nie przeszkadza. Cieszę się, że mogę pójść na spacer i nikt mnie nie rozpozna. Popularność to duży ciężar, bo ludzie obserwują wówczas każdy twój ruch, a ja cenię sobie prywatność. Robię to wszystko dla siebie i dla swoich bliskich.

Czołowe tenisistki coraz częściej zabierają głos na temat napiętego kalendarza. Pani chyba to nie przeszkadza, skoro podczas największych turniejów – łącząc singiel z deblem bądź mikstem – gra każdego dnia?

Kalendarz jest trudny i ja również to odczuwam, bo nie staję się przecież młodsza. Coraz trudniej jest utrzymywać się na najwyższym poziomie. To nie tylko kalendarz. Zmieniają się piłki, wszyscy coraz lepiej serwują, poziom rośnie. Tenis staje się coraz bardziej wymagający, liczba kontuzji rośnie, a turniejów nie ubywa. Zgadzam się więc, że sezon jest zbyt długi. Gramy przez dziesięć czy jedenaście miesięcy, a później mamy może trzy tygodnie wakacji. Sama w ubiegłym roku nie miałam właściwie nawet chwili na odpoczynek. Trudno jednak coś z tym zrobić, musimy się dostosować. Sama gram co tydzień, a mój ranking spada, więc muszę dalej walczyć, aby go odbudować.

Kiedy planuje pani występ w mikście, jak dużo ofert od tenisistów pani dostaje?
Na pewno kilka. Miałam wcześniej w graniu miksta dłuższą przerwę, zaczęłam go tak naprawdę uprawiać intensywniej przed igrzyskami. Teraz chcę się tym wszystkim po prostu cieszyć. Wiadomo, panowie piszą, ale rozumiem, że debliści nie chcą zbyt długo czekać na odpowiedź, a ja decyzję często podejmuję w ostatniej chwili.

Na pewno poprawiłam podanie oraz return. Kiedy w singlu go nie czujesz, to możesz po prostu odegrać przed środek, a w deblu takiej możliwości nie ma. Kierunek musi być dobry, bo inaczej zawodnik stojący przy siatce skończy akcję.

Wielkoszlemowy sezon zaczęła pani od porażki z Igą Świątek w Australian Open. Niedawno Polka wygrała Wimbledon. Jak ocenia postęp, które zrobiła w tym roku?

Wygrała Wimbledon, więc musi być całkiem nieźle. To niesamowita zawodniczka. Pamiętam, że odbierałam swój puchar za wygranie debla w Londynie tego samego dnia, gdy ona zostawała mistrzynią juniorek. Z trudem dociera do mnie, że od tamtego momentu minęło już tyle czasu, to siedem lat… Dziś jest w zupełnie innym miejscu. Wiadomo, że każdy miewa lepsze i gorsze momenty, trudno przez cały czas utrzymywać się na szczycie. Zdarzały się więc Idze trudniejsze chwile, ale kariera tenisisty jest długa i jestem przekonana, że ona wciąż tam będzie. Niezależnie od tego, z czym przyjdzie się jej mierzyć.

Jeszcze przed turniejem w Londynie nie brakowało w Polsce dyskusji o jej stylu, który miał nie pasować do trawy, skoro brakuje w nim gry przy siatce. Poleciłaby jej pani debla, żeby te elementy rozwinąć?

Mówimy o zupełnie różnych konkurencjach. Kąty czy pozycja na korcie mocno się różnią i singliści często nie wiedzą, jak się w pewnych sytuacjach zachować. Iga na pewno mogłaby spróbować. Jestem jednak przekonana, że ona nieustannie pracuje nad każdym aspektem swojego tenisa. Zawsze, na każdym treningu, każdy tenisista chce stawać się lepszy. Jeśli więc Iga uzna, że chce poprawić się w grze przy siatce, to na pewno to zrobić. Tenis cały czas się zmienia, poziom rośnie, a ona pokazała, że potrafi za tą ewolucją nadążyć i się do niej dostosować. Wygranie Wimbledonu to najlepszy dowód.