Dla Igi Świątek tegoroczna edycja WTA Finals była wyjątkowa z kilku względów. Po pierwsze, raszynianka przed turniejem przechodziła przez pewne perturbacje. Wycofała się z trzech ważnych imprez z cyklu azjatyckiego, a w dodatku przeprowadziła kluczową zmianę w swoim sztabie szkoleniowym. Tomasza Wiktorowskiego zastąpił Wim Fissette. Belg miał w nowej roli zadebiutować właśnie w Rijadzie, gdzie Polka broniła tytułu zdobytego przed rokiem w Cancun.
Pewne było jednak, że o zwycięstwo nie będzie łatwo. Ostatecznie Świątek przez dwa miesiące nie rozegrała ani jednego oficjalnego spotkania, z kolei jej wielka przeciwniczka – Aryna Sabalenka – błyszczała formą, a do tego zdołała odebrać jej tytuł numeru jeden w rankingu WTA.
Jednym z niewielu pozytywów dla Polki jest fakt, iż Sabalenka również nie zgarnęła pełnej punktowej puli za triumf, bo w półfinale nie dała rady Gauff. To oznacza, że raszynianka może mieć szansę na odzyskanie miana najlepszej rakiety świata już podczas Australian Open.
Wygrać dwa z trzech meczów i odpaść – to musiało boleć. I nie sposób się temu dziwić, bo jest to scenariusz niezwykle rzadko spotykany.
Jak wyliczył portal Tennis Infinity, przypadek Igi jest dokładnie czwartym tego typu od 2003 roku. W 2021 roku Karolina Pliskova pokonała Krejcikovą oraz Gabrine Muguruzę, ale przegrała z Anett Kontaveit. Krejcikova przegrała wszystkie trzy swoje spotkania, a obok niej odpadła właśnie jej rodaczka. Podobny los spotkał Anę Ivanović w 2014 roku. Pomimo zwycięstw nad Simoną Halep i Eugene Bouchard doznała bolesnej klęski z Sereną Williams, która wykluczyła ją z dalszego udziału w turnieju.
Ból odpadnięcia mimo dwóch triumfów poznała także Lindsay Davenport. Amerykanka w 2004 roku wygrała ze wspomnianą już Sereną Williams, a także Jeleną Diemientjewą, ale nie awansowała dalej z powodu porażki przeciwko Anastasiji Myskinie.
