“To niedopuszczalne!” – trener Świątek reaguje na atak na Igę

Jeżeli ktoś jest osobą tak znaną, z takim dorobkiem sportowym i trenerskim, jest to dla mnie niedopuszczalne. Żenująca postawa takie teksty – odpowiedział na pytanie Interii i w rozmowie z nami w Londynie Maciej Ryszczuk, trener przygotowania fizycznego Igi Świątek. 24-letnia Polka w wielkim stylu pokonała Amandę Anisimovą i sięgnęła po pierwszy seniorski triumf na Wimbledonie, co niestety nie zostało docenione przez takiego eksperta, jak słynny Brad Gilbert.

Artur Gac, Interia: Gdzie dokonaliście tych najbardziej kluczowych zmian, które przyniosły takie owoce?
Maciej Ryszczuk: – Tak naprawdę to nie było żadnych dużych zmian, więc gdybym wiedział, jaki to był element, który to odpalił, to bym to sobie zapisał i byśmy to robili zawsze. Po prostu mieliśmy troszeczkę więcej czasu na bardzo mocną pracę i myślę, że kluczem było to, żeby sama Iga po prostu wierzyła w to, że jest w stanie to zrobić na trawie i tyle. Bo ta gra i przygotowanie było od zawsze w niej. Już też z poprzednimi trenerami potrafiła pokazać, jak super gra na trawie, więc po prostu to wiara w siebie i w tę swoją grę.

A jeżeli chodzi o tę pracę, którą wykonaliście na Majorce…
-Dzięki np. gumom oporowym dajemy większy bodziec na konkretną pracę mięśni w danym wzorcu ruchowym. To pozwoliło wejść na inny bodziec i więcej dynamiki. Staraliśmy się zrobić na trawie więcej pracy nad umiejętnością wyhamowania bez doślizgów i tyle. Mieliśmy czas, żeby docisnąć, i to było kluczowe. W poprzednich latach po prostu tego czasu nie było. Choćbyśmy chcieli, to wszystkie znaki mówiły, że nie możemy tego zrobić, bo fizycznie źle by się to skończyło pod koniec sezonu.

Czyli paradoksalnie to, że sezon tak się dla Igi układał…
-Myślę, że na pewno odegrało to jedną z kluczowych ról. Iga potrzebowała sama zobaczyć, że jest w stanie dobrze grać na trawie i to była w stanie zobaczyć już na Majorce, a później w Bad Hamburg. Paradoksalnie miało to wpływ.

Maćku, a teraz odpoczynek?
– Tak, około pięciu dni trzymamy się z dala od kortów, od tenisa. Jak się uda to i od siebie. Nie, żartuję oczywiście, ale daleko od tego, co robimy na co dzień. I fizycznie, i mentalnie to nam potrzebne.

Powiedz o tym słynnym pasztecie, który sprezentowałeś Idze. Nie wszyscy znają bowiem tło.
-Na kortach treningowych zawodnikom zadawano pytania o ulubiony cheat meal. Iga powiedziała “Pad Thai”, media przetłumaczyły to jako “pasztet”. Więc stwierdziłem, że jak wygra dostanie “swój” cheat meal. Czyli najlepszy polski pasztet.

A co sądzisz o potrawie w menu Igi, o której zrobiło się głośno, czyli makaron z truskawkami i jogurtem?
– Nie ma w tym nic złego. Od najmłodszych lat ja też to uwielbiałem, w przedszkolu, w szkole, na stołówce. To był taki nasz piątkowy, dobry cheat meal. W domu moja mama też mi często robiła, moje dzieci też to lubią. Czy to jogurt, czy najlepiej śmietana 18-procentowa, do tego truskawki, troszkę cukru też się przyda. To piękny i dobry posiłek.

Czego ty się o sobie dowiedziałeś po tym turnieju?
– Że są jeszcze rzeczy, które potrafią mnie w tej pracy zaskoczyć. Bo nie spodziewaliśmy się aż takiego przejścia przez turniej. Zawsze wierzymy, że Iga może wygrać, ale to, co zrobiła tutaj, było niespodziewane.

A Kasia Kawa? Niesamowity sukces, a wy pracujecie razem.
-Bardzo się cieszę, jestem dumny z Kasi. Robi progres pod okiem Maćka Dąbki i przy mojej współpracy. Głównie pracujemy zdalnie, ale Kasia jest bardzo pokorna, słucha, czuje, że to procentuje. Mimo doświadczenia na korcie, cały czas się rozwija. Super, jestem mega zadowolony.

-To trochę inne jednostki. Kasia potrzebuje innych rzeczy, innych bodźców niż Iga, inaczej układamy plan. Ma też więcej lat na korcie, więc podejście musi być inne.

Rzadko reagujesz w mediach społecznościowych, tym razem jednak nie wytrzymałeś, reagując na wpis Brada Gilberta, który zaczął dyskredytować i umniejszać Idze Świątek.

-Jeżeli ktoś jest osobą tak znaną, z takim dorobkiem sportowym i trenerskim, jest to dla mnie niedopuszczalne. Żenująca postawa takie teksty. Wystarczy zrobić troszeczkę researchu i cofnąć się na inne turnieje, by zobaczyć, że to nie pierwszy raz tak układa się turniejowa drabinka. Poza tym nie oszukujmy się, bardziej bym patrzył na to, czy topowe zawodniczki brały udział w tym turnieju. A jeśli tak, to z jakiego względu już odpadły z niego, czy to przez zmęczenie, czy przez to, że inne zawodniczki po prostu grały lepiej. Trzeba docenić to, co się stało, a panu Bradowi po prostu proponuję trochę zejść na ziemię i uważać na to, co się pisze.